- hemşehrî
- (F.-A.)[ یﺮﻬﺵ ﻢه ]1. hemşeri.2. yurttaş.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
hemşehrî
Look at other dictionaries:
hemşehri — is., Far. hemşehrī 1) Aynı ilden olan kimse, memleketli 2) ünl. Arkadaş, ahbap anlamında bir seslenme sözü … Çağatay Osmanlı Sözlük
HEMŞEHRİ — f. Aynı şehirden. Aynı memleketli olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
heamşer — heámşer ( ră), adj. – Concetăţean, compatriot. tc. (per.) hemşehri. sec. XVIII, înv. Trimis de blaurb, 23.11.2007. Sursa: DER … Dicționar Român
hemşehrilik — is., ği Hemşehri olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
memleketli — is. 1) Aynı memleketten olan kimse, hemşehri Süleyman, çavuşun memleketlisi olduğundan bu gibi teklifsizliklere kendinde hak görürdü. H. Taner 2) Memleket halkı … Çağatay Osmanlı Sözlük
bucak bucak kaçmak — bir olay, bir durum veya bir kimseyle karşılaşmamaya çalışmak O mübarekler de aman hemşehri bize beş on kuruş diye el açıyorlar, lalayı bucak bucak kaçmaya mecbur ediyorlardı. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
hemşeri — bk. hemşehrî … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HEM-CA(Y) — f. Aynı yerde oturan. Hemşehri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
